Δάφνη

Η Δάφνη αποτελεί το επίνειο των Καρυών. Στην αρχαιότητα υπήρξε Ιερό του Δαφναίου Απόλλωνα. Περί το 1044 βρισκόταν εκεί η Ιερά Μονή Δοχειαρίου η οποία ερημώθηκε από πειρατικές επιδρομές, οπότε και μεταφέρθηκε στη σημερινή της θέση. Σε όλη την ιστορική διαδρομή του Αγίου Όρους μέχρι σήμερα υπήρξε βασικό σημείο αναφοράς στις μετακινήσεις προσκυνητών και μοναχών. Από τη Δάφνη ξεκινά το μοναδικό λεωφορείο του Αγίου Όρους για τη διαδρομή προς Καρυές και για τον όρμο της Ιεράς Μονής Ιβήρων.

Τον μικρό οικισμό της απαρτίζουν κτίρια δημόσιου χαρακτήρα για την εξυπηρέτηση των προσκυνητών, όπως Λιμεναρχείο, Τελωνείο, Ταχυδρομείο, Αστυνομία αλλά και ιδιωτικά (εστιατόριο, ξενοδοχείο, παντοπωλεία – στα οποία πωλούνται εκκλησιαστικά είδη και ενθύμια του Αγίου Όρους), καθώς και αποθήκες και εργατόσπιτα. Τα κτίρια της Δάφνης είναι τα περισσότερα του 19ου αιώνα, περίοδος κατά την οποία υπήρξε μεγάλη κίνηση πλοίων, κυρίως από τη Ρωσία. Πρόσφατα, λόγω των αυξημένων αναγκών, έγινε διαπλάτυνση της παλαιάς και δημιουργία δεύτερης προβλήτας.

Το μεγαλύτερο τμήμα της ανήκει στην εδαφική έκταση της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου και το νοτιότερο στην ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας. Σύνορο των Ιερών Μονών είναι ένα φυσικό κανάλι όπου κατέληγαν οι ορεινοί χείμαρροι. Οι όμορφες, καταπράσινες πλαγιές που αρχίζουν από τον όρμο της, σε συνδυασμό με τα χρώματα της θάλασσας δημιουργούν ένα ιδιαίτερα γαλήνιο τοπίο που διαταράσσεται μόνο κατά την διάρκεια της αποβίβασης προσκυνητών και εμπορευμάτων.